Πατάκης Τα Θαύματα – 13789
Κυκλοφορούν στους ίδιους κακοφωτισµένους δρόµους, στον σιδηροδρομικό σταθμό και στα µπαρ, ζουν σε βρόμικες πολυκατοικίες, βρίσκουν παρηγοριά στη λογοτεχνία, έχουν µάθει να σωπαίνουν και να παριστάνουν πως όλα πάνε καλά. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για µια γυναίκα να ξεχνά.
Η Μαρία πιστεύει ότι τη ζωή µας δεν την ορίζει η οικογένεια αλλά το χρήμα. Όταν αποφασίζει να φύγει από την επαρχιακή της πόλη για να δουλέψει στην πρωτεύουσα, εγκαταλείπει και τη νεογέννητη κόρη της. Τις νύχτες όμως έρχεται στη σκέψη της εκείνο το µωρό. Πολλά χρόνια αργότερα, η εγγονή που δε γνώρισε, η Αλίθια, εγκαταλείπει τη µητέρα της και προσπαθεί να επιβιώσει στην πρωτεύουσα δουλεύοντας πωλήτρια. Δεν έχει όνειρα, µόνο τον ίδιο πάντα εφιάλτη: την αυτοκτονία του πατέρα της. Γιαγιά και εγγονή έχουν η καθεμιά τη δική της εκδοχή για ό,τι συνέβη. Δε θα γνωριστούν ποτέ, αν και, µε κάποιον τρόπο, θα διασταυρωθούν.
Από την Κόρδοβα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 στη σημερινή Μαδρίτη, από την κηδεία του στρατηγού Φράνκο στους αγώνες του φεµινιστικού κινήματος, τα Θαύματα διατρέχουν µε ορµή τα χρόνια και την Ιστορία, δίνοντας φωνή σε γυναίκες αθέατες, κι ωστόσο θαρραλέες, παρά την έλλειψη της αγάπης και το βάρος της καταγωγής.
«Στα βήματα της Βιρτζίνια Γουλφ και της Αννί Ερνό, η Ελένα Μεδέλ συνδέει το προσωπικό και το πολιτικό από µια σκοπιά που δε συναντούμε συχνά στη λογοτεχνία. Μια δυνατή νέα φωνή στον χώρο της φεμινιστικής σκέψης»
